นรงฤทธิ์ ไปเที่ยววัด พระอาจารย์ เลิศสิทธิ์

      16 กันยายน 2553

     วันนี้ข้าพเจ้านรงฤทธิ์ และ เพื่อนๆรวม 5 ชีวิต ตั้งใจจะนำ พระพุทธรูป สังฆทาน ข้าวของเครื่องใช้ และ ปัจจัย ไปถวายพระอาจารย์เลิศสิทธิ์ ซึ่งเป็นพระอาจารย์ที่ผมเคารพนัพถือเป็นอย่างมาก ลูกศิษย์ไปหาพระอาจารย์ทั้งที  ก็ต้องเตรียมข้าวของเครื่องใช้ ไปฝากอาจารย์ มากๆๆหน่อย.. และ อีกอย่างที่ผมตั้งใจคือ จะพาเพื่อนและแฟนของผมไปปฏิบัติใกล้ๆพระอาจารย์ด้วย  เผื่อจะได้เกิดดวงตาเห็นธรรมกับเขาบ้าง   ออกจากเพชรบุรีตี 4 ไปถึงโคราชวัดที่พระอาจารย์อยู่ประมาณเที่ยง  ก็ได้ถวายของกับพระอาจารย์ พอถวายเสร็จ พระอาจารย์ ก็มอบพระให้ผมองค์หนึ่งเป็นพระแก้วมรกตองค์เล็กหน้าตักประมาณ 3 นิ้ว ผมดีใจมากครับที่ได้พระจากพระอาจารย์ แต่เสียดาย ตอนกลับผมลืมหยิบมาด้วย

     ตอนเย็นก็พาเพื่อนๆและแฟนของผมไปรับแนวทางการปฏิบัติกับพระอาจารย์ และ ผมก็ได้ร่วมปฏิบัติด้วย พระอาจารย์บอกให้เดินจงกรมก่อนนั่งสมาธิ ก็เริ่มเดินจงกรมกันเลยผมเดินจงกรมไปกลับอยู่ประมาณ 4-5รอบ ก็มีความรู้สึกว่า ไม่อยากขยับจากตรงนั้น อยากยืนอยู่ตรงนั้น และกำหนดพองยุบไปเรื่อยๆ รู้สึก ขาทั้ง 2 ข้างตั้งแต่น่องลงไปเกร็ง ตึง อยากจะขยับก็ขยับไม่ได้ มือก็วางทับกันอยู่อย่างนั้นไม่ขยับ ตากะพริบแบบหนักๆ ทั้งๆๆที่ไม่ได้ลืมตา พอลืมตาขึ้นมาก็ขยับได้ยาก ต้องค่อยๆเริ่มกะดิกนิ้วเท้าทีละนิดๆ จึงค่อยๆขยับขาได้ พอดูนาฬิกา เรายืนนิ่งอย่างนั้นตั้ง 30 นาที ก็นั่งสมาธิต่อเลย ความรู้สึกเดิมยังเชื่อมต่อจากยืนมานั่ง ดูความรู้สึก พอง ยุบ ได้ดีมีความหนักแน่น และรู้ด้วยว่า ลมหายใจเข้าสั้น กว่าลมหายใจออก และได้แผ่เมตตาต่อสัพสัตว์ เทวดา สัพวิญญาณ ที่อาศัยอยู่ ณ อาณาบริเวณนั้น และออกจากสมาธิ

     ข้าพเจ้านรงฤทธิ์ได้มีโอกาสเดินตามพระอาจารย์ไปบิณฑบาตด้วยและได้เอากล้องติดไปด้วย ได้ถ่ายภาพวิวระหว่างพระอาจารย์เดินบิณฑบาต และถ่ายภาพเด็กใส่บาตร ดูน่ารักดีทำให้โลกใบนี้ดูน่าอยู่อบอุ่นและมีสิ่งดีๆที่กำลังจะเกิดขึ้นในโลกใบนี้ เด็กที่มีจิตใจดีงาม แสดงให้เห็นว่าโลกใบนี้ในภายภาคหน้ายังไม่เลวร้ายจนเกินไป จะมีดวงจิตวิญญาณ ที่เปี่ยมไปด้วยคุณงามความดี และ ศรัทธาในพระพุทธศาสนา ศรัทธาในพระสงฆ์ เกิดขึ้นแน่นอน

      นี่เป็นรูปคุณยายบุปผาที่เคยเล่าเมื่อวันที่ 27 มิถุนายน 53  คุณยาย และชาวบ้านต่างมีศรัทธา ออกมารอใส่บาตรพระอาจารย์

       

     ตอนกลางวันก็ได้ทำอาหาร เลี้ยงพระอาจารย์ รวมถึงช่างที่มาสร้างเจดีย์ด้วย  เราทำกันอย่างเต็มฝีมือ และตั้งใจมาก เพราะนานๆ จะได้มาหาพระอาจารย์  แบ่งกันทำกับข้าวกันคนละอย่าง เพื่อนผมทำแกงเขียวหวานไก่ , แฟนผมทำ ผัดไวไว ,เพื่อนอีกคนทำต้มจืดสาหร่ายทะเล , ผมทอดไข่เจียวหมูสับ  ผมถามพระอาจารย์เป็นอย่างไรบ้างครับ กับข้าวอร่อยไหม  พระอาจารย์บอกว่าอร่อยทุกอย่าง แต่ ผัดไวไว อร่อยน้อยไปหน่อย ( ฮา ฮาๆ หัวเราะกันทั้งวง)  ผมก็ลองกินแล้วครับ ผัดไวไว เค็มมากเลย  แต่ก็ให้คะแนนเต็มร้อยครับ ไม่ได้ให้ทีรสชาตินะ ให้ที่ความตั้งใจ รสชาติต้องปรับปรุง..อิอิ

    

  ผมได้ให้พระอาจารย์เจิมรถให้ด้วย พระอาจารย์ก็เมตตาเจิมให้ และได้บอกว่าให้ นรงฤทธิ์อธิฐานด้วย อธิฐานให้พระพุทธเจ้าสงเคราะห์เราด้วย  

    

      ก่อนลาพระอาจารย์กลับ เพื่อเดินทางต่อไปงานหลวงปู่เณรคำที่จ. อุบลราชธานี ก็ได้ถวายเงินแก่พระอาจารย์ เพื่อให้พระอาจารย์ได้ใช้จ่ายในการสร้างและบำรุง พระพุทธศาสนาให้สืบต่อไป 

     การให้ทาน  การสร้างศาสนสถาน ในพระพุทธศาสนา  ก็เป็นส่วนหนึ่งของการปฏิบัติของเราท่านนักปฏิบัติทั้งหลาย " ทาน  ศีล  ภาวนา" เราต้องทำให้บริบูรณ์  เราต้องทำ 3 อย่างนี้ให้สมบูรณ์ ทำให้สม่ำเสมอ เพราะ 3 อย่างนี้เราท่านนักปฏิบัติเชื่อมั่นว่า

     จะทำให้การปฏิบัติของเราเกิดผลได้เร็ว ทำให้ดวงจิตดวงนี้เห็นสภาวะได้ง่าย  ไม่แค่นั้นน่ะครับ ยังทำให้หน้าที่การงานที่เราทำอยู่มีความเจริญก้าวหน้า ไม่ขัดสน ไม่อับจน อย่างแน่นอน

     ในงานหลวงปู่เณรคำ คนเยอะมากๆๆครับ เพราะด้วยความศรัทธาในองค์หลวงปู่เณรคำ และ บารมีของพระแก้วมรกต ที่ทุกๆๆคนศรัทธา มุ่งมา ณ สถานที่แห่งนี้ เพื่อช่วยกันจรรโลงพระพุทธศาสนาให้สืบทอดต่อไปให้ครบ 5000 ปี

     และผมได้นำ CD ของ หลวงปู่เณรคำ ชุดมหาสติปัฏฐานสูตร ชุดใหม่ ไปแจกในงานด้วย จำนวนเกือบ 400 แผ่น พรึ่บเดียวครับหมด ไม่พอกับจำนวนคนที่มาในงาน แต่ก็ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวปีหน้าจะนำไปมากกว่านี้ครับ

 

    ขากลับก็ได้มีโอกาสไปกราบย่าโม  ที่เมืองโคราช เพื่อแสดงความเคารพ และ ขอพรจากสิ่งศักสิทธิ์ ณ สถานที่แห่งนั้น ทำให้จิตใจชุ่มชื่น เบิกบาน ก่อนกลับ เพชรบุรี 

.....................................