เชิญดาวโหลด !
ธรรมบรรยาย เรื่องทางสายเอก.pdf
โดย พระธรรมมังคลาจารย์ วิ
( ทอง สิริมังคโล)
เจ้าอาวาส วัดพระธาตุศรีจอมทอง
เราเกิดมาเพื่ออะไร ?
เราไม่ได้เกิดมาเพื่อแสงหาความสำเร็จสำราญให้กับชีวิตไปวันหนึ่ง ๆ เท่านั้น
เราไม่ได้เกิดมาเพื่อความลุ่มหลงมัวเมาอยู่ในรสอร่อยของโลก คือ กิน กาม เกียรติ
เราไม่ได้เกิดมาเพื่อเห็นทาสของชีวิต
เราไม่ได้เกิดมาเพียงเพื่อศึกษาเล่าเรียน ทำงานทำการ ตั้งหลักปักฐาน มีครอบมีครัว มีลูกมีหลาน แล้วก็แก่ แล้วก็เจ็บ แล้วก็ตายไป
ถ้าเราเกิดมาเพียงแค่นั้น ก็เท่ากับว่า เกิดมาเพื่อเวียนว่ายอยู่ในวัฏฏสงสารเท่านั้น เป็นเหยื่อหนอนไปชาติหนึ่ง ๆ ไม่พ้นโลกนี้ไปได้ แม้จะมั่งมีเงินทองสักปานใดก็ไร้ความหมาย
แต่เราเกิดมา เพื่อที่จะปลดเปลื้องพันธนาการโซ่ตรวน เครื่องร้อยรัด ที่ผูกมัดจิตใจของเราไว้ ไปสู่ความเป็นอิสระ เพื่อปลดปล่อยตัวเองให้พ้นจากอำนาจ ความครอบงำของกิเลส ตัณหา
เพื่อพัฒนาชีวิตและจิตวิญญาณให้สูงขึ้น เจริญขึ้นสู่ฐานะอันสูงสุดเท่าที่จะขึ้นถึงได้ นั่นคือ การทำจิตให้บริสุทธิ์ ข้ามแดนแห่งความมืดมนของชีวิต เพื่อเข้าถึงจุดจบของชีวิต ที่สุดแห่งทุกข์ พระนิพพาน
การตั้งอยู่ในศีล การทำสมาธิให้เกิด การยังวิปัสสนาปัญญาให้แจ้ง ตามที่พระพุทธองค์ทรงตรัสไว้นั้น ในทางปฏิบัติจะทำอย่างไร ศีล สมาธิ ปัญญา อยู่ที่ตรงไหน
ในการเดินจงกรมครั้งหนึ่ง หรือการกำหนด พองหนอ ยุบหนอ ครั้งหนึ่ง นั่นคือ การปฏิบัติ ศีล สมาธิ ปัญญา
จิตที่คอยระวังในการพองการยุบ เป็นตัวศีล จิตที่แนบแน่นอยู่กับการพองการยุบ เป็นตัวสมาธิตัวที่เข้าไปรู้ว่าพองว่ายุบ เป็นตัวปัญญาดังนั้น ศีล สมาธิ ปัญญา จึงมีอยู่ในพองในยุบนั่นเอง
พองหนอ ยุบหนอ มีอยู่ในขันธ์ ๕ ได้อย่างไร
เท้าขวาย่าง เท้าซ้ายย่าง เป็นรูปขันธ์รู้สึกว่าสุข ทุกข์ เฉยๆ เป็นเวทนาขันธ์ จำได้ว่าขวาย่าง ซ้ายย่าง เป็นสัญญาขันธ์สติรู้กำหนดว่าเดินช้า หรือ เดินเร็ว เป็นสังขารขันธ์ที่รู้ว่าขวาย่าง ซ้ายย่าง เป็นวิญญาณขันธ์ ขวาย่างหนอ ซ้ายย่างหนอ จึงมีอยู่ในขันธ์ ๕ ด้วยอาการอย่างนี้
อินทรีย์ ๕ มีอยู่ในพอง ในยุบ ได้อย่างไร
อินทรีย์ คือความเป็นใหญ่ในหน้าที่ของตน เมื่อเข้าไปทำหน้าที่ในทางปฏิบัติ ก็จะเจาะลึกเข้าไปการทรงใจให้อยู่กับรูปนาม ปัจจุบัน ศีล สมาธิ ปัญญา เป็นสัทธินทรีย์
การตั้งใจทำให้ต่อเนื่องกัน ไม่คุย ไม่อ่านหนังสือ ไม่นอนมาก แต่ปฏิบัติให้มาก เป็น วิริยินทรีย์มีความระลึกรู้ก่อนที่รูปนามจะเคลื่อนที่ เป็นสตินทรีย์การผูกจิตไว้ไม่ให้เผลอจากรูปนาม จิตจับอยู่ในอารมณ์ใด ให้ยึดมั่นในอารมณ์นั้น เป็นสมาธินทรีย์ปัญญารู้ว่าปัจจุบัน รู้รูปนาม รู้พระไตรลักษณ์ รู้วิปัสสนา ปัญญา รู้มรรค ผล นิพพาน เป็นปัญญินทรีย์
อินทรีย์ ๕ จึงมีอยู่ในพอง ในยุบ ด้วยอาการอย่างนี้
พละ ๕ มีอยู่ในพอง ในยุบได้อย่างไร
พละ ๕ คือ ธรรมอันเป็นกำลัง ๕ ประการ
ความเชื่อมั่นในการปฏิบัติ เป็นศรัทธาความพากเพียรในการปฏิบัติ เป็นวิริยะความระลึกรู้อยู่ในการปฏิบัติ เป็นสติความตั้งใจแน่วแน่ในอารมณ์ที่กำหนด เป็นสมาธิจิตที่เข้าไปรู้เท่าทันในอารมณ์ เป็นปัญญา พละ ๕ จึงมีอยู่ในพอง ในยุบ ด้วยอาการอย่างนี้
ในการเดินจงกรมครั้งหนึ่ง หรือการกำหนด พองหนอ ยุบหนอ ครั้งหนึ่ง นั่นคือ การปฏิบัติ ศีล สมาธิ ปัญญา
จิตที่คอยระวังในการพองการยุบ เป็นตัวศีล จิตที่แนบแน่นอยู่กับการพองการยุบ เป็นตัวสมาธิตัวที่เข้าไปรู้ว่าพองว่ายุบ เป็นตัวปัญญาดังนั้น ศีล สมาธิ ปัญญา จึงมีอยู่ในพองในยุบนั่นเอง
พองหนอ ยุบหนอ มีอยู่ในขันธ์ ๕ ได้อย่างไร
ท้องพอง ท้องยุบ เป็นรูปขันธ์รู้สึกว่า สุข ทุกข์ เฉย ๆ เป็นเวทนาขันธ์จำได้ว่าท้องพอง ท้องยุบ เป็นสัญญาขันธ์ สติกำหนดรู้ว่าท้องพองมาก พองน้อย เป็นสังขารขันธ์ ที่รู้ว่าพอง ว่ายุบ เป็นวิญญาณขันธ์พองหนอ ยุบหนอ จึงมีอยู่ในขันธ์ ๕ ด้วยอาการอย่างนี้
ขวาย่างหนอ ซ้ายย่างหนอ มีอยู่ในขันธ์ ๕ ได้อย่างไร
เท้าขวาย่าง เท้าซ้ายย่าง เป็นรูปขันธ์รู้สึกว่าสุข ทุกข์ เฉยๆ เป็นเวทนาขันธ์ จำได้ว่าขวาย่าง ซ้ายย่าง เป็นสัญญาขันธ์สติรู้กำหนดว่าเดินช้า หรือ เดินเร็ว เป็นสังขารขันธ์ที่รู้ว่าขวาย่าง ซ้ายย่าง เป็นวิญญาณขันธ์ ขวาย่างหนอ ซ้ายย่างหนอ จึงมีอยู่ในขันธ์ ๕ ด้วยอาการอย่างนี้
อินทรีย์ ๕ มีอยู่ในพอง ในยุบ ได้อย่างไร
อินทรีย์ คือความเป็นใหญ่ในหน้าที่ของตน เมื่อเข้าไปทำหน้าที่ในทางปฏิบัติ ก็จะเจาะลึกเข้าไปการทรงใจให้อยู่กับรูปนาม ปัจจุบัน ศีล สมาธิ ปัญญา เป็นสัทธินทรีย์
การตั้งใจทำให้ต่อเนื่องกัน ไม่คุย ไม่อ่านหนังสือ ไม่นอนมาก แต่ปฏิบัติให้มาก เป็น วิริยินทรีย์มีความระลึกรู้ก่อนที่รูปนามจะเคลื่อนที่ เป็นสตินทรีย์การผูกจิตไว้ไม่ให้เผลอจากรูปนาม จิตจับอยู่ในอารมณ์ใด ให้ยึดมั่นในอารมณ์นั้น เป็นสมาธินทรีย์ปัญญารู้ว่าปัจจุบัน รู้รูปนาม รู้พระไตรลักษณ์ รู้วิปัสสนา ปัญญา รู้มรรค ผล นิพพาน เป็นปัญญินทรีย์
อินทรีย์ ๕ จึงมีอยู่ในพอง ในยุบ ด้วยอาการอย่างนี้
พละ ๕ มีอยู่ในพอง ในยุบได้อย่างไร
พละ ๕ คือ ธรรมอันเป็นกำลัง ๕ ประการ
ความเชื่อมั่นในการปฏิบัติ เป็นศรัทธาความพากเพียรในการปฏิบัติ เป็นวิริยะความระลึกรู้อยู่ในการปฏิบัติ เป็นสติความตั้งใจแน่วแน่ในอารมณ์ที่กำหนด เป็นสมาธิจิตที่เข้าไปรู้เท่าทันในอารมณ์ เป็นปัญญา พละ ๕ จึงมีอยู่ในพอง ในยุบ ด้วยอาการอย่างนี้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น